حقوق دفاعی متهم در «دوران تحت نظر» در قانون آیین دادرسی کیفری و بررسی تطبیقی آن با حقوق انگلستان
author
Abstract:
Taking the accused into surveillance by police officers in witnessed crimes is one of the most important authorities of them. Certainly giving this authority to police officers, which leads to the denial of freedom of accused for movement in limited time, is based on the efforts in order to achieve principal interests as finding out the truth and reveal the fact in criminal cases as well obtaining evidence that make it possible to achieve this goal. Certainly necessities such as rapidly in collection of evidence and prevent from destruction of them, prevention accused of collusion with witnesses, potential partners or assistants, especially in the early stages of the proceedings, subject to appropriate restrictions on the rights granted to the accused. However, the need to protect the rights of individual freedom and human dignity while maintaining social interest requires defense rights to be recognized for accused. Such matters at the former Rules of Criminal Procedure was pale. According to the Code of Criminal Procedure Act of 1392, accused in order to guarantee individual rights and freedom, and the Protection of human dignity is prospering of rights of the defense including the right to remain silent, the right to counsel, the right to notice of charge. Such subject to the English law is evident and especially the Police and Criminal Evidence act (1984) contain substances that numerous assignments for the police to ensure the rights of the accused is prescribed.
similar resources
حقوق دفاعی متهم در «دوران تحت نظر» در قانون آیین دادرسی کیفری و بررسی تطبیقی آن با حقوق انگلستان
تحت نظر گرفتن متهمان در جرایم مشهود یکی از مهمترین اختیارات ضابطین دادگستری است. مسلماً پیش بینی چنین اختیاری برای ضابطین دادگستری که منتهی به سلب آزادی رفت و آمد متهم می شود، بر تلاش در جهت تحقق مصالحی بزرگ همچون کشف حقیقت و احراز واقعیت در پرونده های کیفری و نیز، تحصیل دلایلی که دستیابی به این هدف را امکان پذیر می سازند، استوار است. مسلماً ضرورتهایی همچون سرعت در جمع آوری دلایل جرم و ممانعت از ...
full textتوازن میان حقوق متهم و بزهدیده در قانون آیین دادرسی کیفری 1392 و اسناد بینالمللی
قانون جدید آیین دادرسی کیفری علیرغم ایراداتی که به لحاظ نظری دارد و اشکالاتی که ممکن است در عمل به بار بیاورد، سعی نموده است که نسبت به مقررات سابق دادرسی کشورمان، نگاه یکسانی را به حقوق متهم و بزهدیده داشته باشد. به این منظور تضمینهایی را مقرر نموده است که تحقق این مهم را در عالم واقع میسر نماید. از یک سو با مقرر نمودن تضمینهای عام و کلی، در صدد حمایت از طرفین شکایت کیفری بر آمده و از سوی ...
full textنگاهی به حقوق متهم در حقوق اساسی و قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری
حقوق دفاعی متهم ،در مراحل مختلف رسیدگی به یک اتهام ، هم در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و هم در میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی تضمین شده است . با این همه، در قوانین عادی گام های لازم و مؤثری در جهت تحقق بخشیدن به اصول و اهداف مورد نظر برداشته نشده است . قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب نیز که اخیراً قدرت اجرایی یافته ، در مرحلة برخورد ضابطین با متهم در جرایم مشهود، ضرورت رعایت ب...
full textنوآوریهای آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 درباره حقوق دفاعی متهم در مرحله تحقیقات مقدماتی
حقوق دفاعی متهم از مباحثی است که مربوط به حقوق بشر میباشد و ذهن قانونگذاران و اجرا کنندگان عدالت را به خود مشغول کرده است. در این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانهای برآنیم تا نوآوریهائی که قانونگذار در رابطه با حقوق دفاعی متهم در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 پیشبینی کرده را بررسی کنیم. قانونگذار در این قانون با به کارگیری الگوهای دادرسی عادلانه و با هدف تأمی...
full textدادرسی منصفانه و حقوق دفاعی [متهم] در موضوع های کیفری
چکیده هدف از نگارش این مقاله، ارائه تصویر جامع و روشنی از چارچوب حقوق بشر بین المللی در ارتباط با حق بهره مندی از دادرسی منصفانه است. همچنین، این مقاله بر حق دفاع و حقوق دفاعی [متهم] در مجموعه قوانین راجع به حقوق بشر بین المللی توجه و تمرکز دارد. منابع قانونی مورد رجوع در این مقاله، اسناد مهم قانونی و بین المللی مربوط به حق بهره مندی از دادرسی منصفانه اند. به منظور درک مثالها و تبیین دقیقتر ...
full textنقد رویکرد قانون آیین دادرسی کیفری ایران در محکومیت کیفری غیابی (بررسی تطبیقی با حقوق اسلام و غرب )
ماده (406) قانون آیین دادرسی کیفری ایران محکومیت غیابی در جرایمی که جنبه حق اللهی دارند را ممنوع کرده است و در سایر جرایم، این نوع حکم را تجویز نموده است.این رویکرد ظاهرا متکی به نظر اجماعی فقهای امامیه است.مطابق این نظر گرچه روایات ناظر به جواز دادرسی و محکومیت غیابی، همه انواع دعاوی را شامل می شود لیکن به جهت حاکمیت اصل تخفیف، قاعده درء و همچنین مذاق شریعت، محکومیت غیابی در جرایم حق اللهی را...
full textMy Resources
Journal title
volume 20 issue 71
pages 27- 53
publication date 2015-12
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
No Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023